Historia Osiedla Radość

Kolonia Radość powstała jako osada letniskowa na gruntach Zbójnej Góry pod koniec XIX wieku. Nazwa najprawdopodobniej pochodzi od nazwy willi letniskowej aktora komediowego Antoniego Fertrnera. Znajdowała sie ona przy przystanku kolejowym. Czasami na określenie nazwy kolonii możemy spotkać się z określeniem: "Macierowe Bagno". Od 1914 roku do Radości można było dojechać też wąskotorową Kolejka Jabłonowsko-Karczewską. W 1916 roku powstało Stowarzyszenie Miłośników Radości. Chciało ono stworzyć wzorcowe osiedle "miasto-ogród", chociaż analizując przedwojenne plany zabudowy widać że nic nie wyszło z tych planów. Przed wybuchem II wojny św. osiedle Radość należało do gminy Falenica.

W latach 1925-1934 wybudowano kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej. W 1931 roku ks. kard. Aleksander Kakowski erygował parafię rzymskokatolicką a świątynię podniesiono do rangi kościoła parafialnego. W 1932 roku założono cmentarz parafialny. W 1938 roku było tu już 350 budynków. Osiedle posiadało własny urząd pocztowy, posterunek Policji Państwowej, szkołę.